چگونه استرس کرونا را کنترل کنیم؟
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۱۸۱۴۱
شهبانو قهاری، اظهار کرد: بی شک نگرانی و اضطراب در بین خانوادههایی که بیمار کرونایی دارند یک امر طبیعی به نظر میآید اما باید سعی کنند تا استرس و اضطراب خود را در حضور بیمار نشان ندهند.
وی گفت: یکی از راههای تشدید اضطراب بیماران، اطلاعات نادرست درباره بیماری و روند درمان است و برای کنترل این حالت باید سعی کنند اطلاعات درست را از پزشک دریافت و درمان را تحت نظر پزشک ادامه بدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قهاری بیان کرد: همراهان باید ضمن رعایت دستورات درمانی برای روحیه دادن و امید به بیمار نهایت تلاش خود را انجام دهند.
وی در خصوص خانوادههایی که عزیزان خود را از دست دادهاند، گفت: مرگ عزیزان بسیار سخت است، به ویژه مرگهای ناگهانی ولی چارهای جز پذیرش این امر نیست و باور به اینکه خواست خدا بوده و اینکه مرگ حق است، پذیرش این مصیبت را تا حد زیادی آسان میکند و در این زمان دعا، عبادت، سوگواری و در کنار خانواده و عزیزان بودن، کمک زیادی میکند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران خاطر نشان کرد: در صورت حاد بودن بیماری به اورژانس مراجعه شود، البته توصیه ما رعایت پروتکلهای بهداشتی در منزل است و یا در صورت تشدید اضطراب و نگرانی ناشی از استرس بیماری به اورژانس روانپزشکی مراجعه کنند و از روانپزشک کمک بگیرند، چون این افراد در شرایط حاد استرس و اضطراب نیاز به دارو دارند و حتی در کنار دارو خدمات روان شناختی بسیار مؤثر است.
این روانشناس تاکید کرد: توصیه ما به خانوادهها و عموم مردم در بحران اپیدمی کرونا این است که تلاش کنند، کودکان و نوجوان ضمن رعایت پروتکلهای بهداشتی، تکالیف درسی خود را به نحو احسن انجام دهند و زمان خود را با هماهنگی و نظارت خانواده و مدرسه با سرگرمیهای مختلف پر کنند.
وی تصریح کرد: توصیه ما به سالمندان نیز این است که باید با مطالعه و تماشای فیلم زمان خود را سپری کرده و از دنبال کردن اخبار نگران کننده به خصوص بیماری کرونا خودداری کنند. از طرفی تنها ماندن هم در ایام کرونا بسیار دشوار است؛ لذا همه ما کارهای ناتمام زیادی داریم که باید آنها را تمام کنیم، مانند مرتب کردن وسایل خانه، مطالعه، ورزش و کارهای دیگری که ما میتوانیم آنها را با برنامه ریزی به پایان برسانیم و از این شرایط دشوار به خوبی عبور کنیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، ادامه داد: یکی از معضلاتی که اپیدمی کرونا برای ما به وجود میآورد، اشتغال ذهنی و فکر کردن به مواردی مانند مبتلا شدن به کرونا، آلوده بودن محیط اطراف، بررسی مداوم خود مبنی بر اینکه آیا دست ما به جایی خورده، آلوده نشده باشیم یا اینکه مبتلا نشدهایم، من حتماً کرونا گرفتم الان من یک سرفه کردم حتماً مبتلا شدم و…، است. در بسیاری از این موارد اشتغال ذهنی آنقدر شدید میشود که به شکل افکار وسواس گونه بروز میکند و این افکار مزاحم یا همان افکار وسواس گونه وقتی به ذهن ما نفوذ میکنند، ما تلاش میکنیم آنها را از ذهن خود بیرون کنیم ولی اغلب نمیتوانیم.
وی افزود: این اشتغال ذهنی میتواند از ما انرژی بگیرد و عملکرد ما را کاهش دهد و علاوه بر اذیت و آزار ما را دچار استرس میکند. گاهی هم افکار منفی ما، راجع به افرادی است که به دلیل کرونا فوت شدند و دائماً به آنها فکر میکنیم؛ دچار غصه، غم و اندوه میشویم حتی به خاطرات با آنها فکر میکنیم یا کارهایی که میتوانستیم برای آنها دهیم، همه اینها میتواند باعث دغدغههای ذهنی بشود. نگرانی در مورد آینده به خصوص نگرانی راجع به بیمار شدن مانند: آیا من در صورت ابتلاء درمان میشوم یا نه نوع خفیف یا شدید این بیماری را دارم، آیا بیمارستان برای بستری جا دارد؟ یا نه و غیره … همه اینها از دیگر نشانههای خطری است که ما را دچار اشتغال ذهنی میکند.
قهاری گفت: رهایی از اشتغال ذهنی یکی از کارهایی است که ما باید برای سلامت روان انجام دهیم. نوشتن این اشتغالات ذهنی و هر چیزی که ذهن ما را مشغول میکند، به ما بسیار کمک میکند تا ذهن ما راحت باشد و در صورت هجوم این افکار منفی استفاده از دارو میتواند، کمک کننده باشد.
وی افزود: یکی از این افکار منفی از دست دادن عزیزان بخاطر کرونا است که در این خصوص ما میتوانیم در مورد آنها با افراد دیگر در این زمینه صحبت کنیم یا انجام دادن برخی از فعالیتها در این زمینه که موجب راحتی و آرامش ما میشود. مثلاً خیرات دادن برای عزیزانی که آنها را ازدست دادیم، قرائت قرآن برای آنها، نقل خاطرات خوبی که از آنها داشتیم، یادآوری ویژگیهای مثبت آنها و به نیکی یاد کردن از آنها میتواند خیلی ما را آرام نگه دارد. به طور کلی این راهکارها روشهایی است برای کاهش افکار منفی و استرس و دغدغههای ذهنی که کرونا ایجاد میکند.
این روانشناس تأکید کرد: به یاد داشته باشیم اگر ما نتوانیم خواب شبانه کافی و منظم داشته باشیم یا فعالیت بدنی نداشته باشیم، راههای مقابله با بیماری را نشناسیم، همه اینها میتواند موجب افزایش اشتغالات و در نتیجه اضطراب و استرس ما بشود. در نتیجه نمیتوانیم از خودمان به خوبی مراقبت کنیم و عملکرد بهتری داشته باشیم، که ذهن ما آرامش بیشتری داشته باشد.
وی در پایان خاطر نشان کرد: تمرینهای مدیتیشن مثل تمرین تنفس با حضور ذهن، تمرینهای راه رفتن با حضور ذهن و تمرینهای دیگری مانند غذا خوردن با حضور ذهن و به طور کلی آگاه بودن از فعالیتهایی که انجام میدهیم، همه اینها به ما کمک میکند که بر دغدغههای ذهنی و استرس خود غلبه کنیم.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: استرس کرونا ویروس کرونا سبک زندگی پارسی خبر استرس و اضطراب اشتغال ذهنی داشته باشیم افکار منفی همه اینها ذهن ما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۱۸۱۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پنج راه برای تکمیل «چرخه استرس» و جلوگیری از فرسودگی یا افسردگی
فرارو- آیا میتوانید زمانی را به خاطر بیاورید که پیش از یک رویداد بزرگ زندگی استرس داشتید و پس از آن احساس کردید وزنهای از روی دوش تان برداشته شده است؟ این فرآیند افزایش پاسخ به استرس و سپس احساس آرامش تکمیل "چرخه استرس" را نشان میدهد. برخی از استرسها در زندگی روزمره اجتناب ناپذیر هستند. با این وجود، در استرس باقی ماندن ناسالم است. استرس مزمن باعث افزایش بیماریهای مزمن از جمله بیماری قلبی و سکته مغزی و دیابت میشود هم چنین میتواند منجر به فرسودگی شغلی یا افسردگی شود.
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، ورزش، فعالیتهای شناختی، خلاق، اجتماعی و خود آرامش بخش به ما کمک میکند استرس را به روشهای سالم تری پردازش کنیم و چرخه استرس را تکمیل نماییم.
چرخه استرس چگونه به نظر میرسد؟دانشمندان و محققان به "واکنش استرس" اشاره میکنند که اغلب بر واکنشهای جنگ یا گریز تمرکز میکنند. عبارت "چرخه استرس" توسط متخصصان حوزه خودیاری متداول شده، اما از مبنای علمی نیز برخوردار است.
چرخه استرس پاسخ بدن ما به یک رویداد استرس زا است چه واقعی باشد چه درک شده چه فیزیکی و یا روانی ممکن است به دلیل تحت تعقیب قرار گرفتن توسط یک سگ شرور ایجاد شود یا به دلیل دغدغه شرکت در امتحانی در آینده یا به دنبال یک مکالمه دشوار.
چرخه استرس سه مرحله دارد:مرحله نخست درک تهدید است مرحله دوم پاسخ جنگ یا گریز است که توسط هورمونهای استرس مان از جمله آدرنالین و کورتیزول هدایت میشود. مرحله سوم تسکین است از جمله تسکین فیزیولوژیکی و روانی این چرخه استرس را تکمیل میکند.
افراد مختلف بر اساس تجربیات زندگی و ژنتیک خود به استرس واکنش متفاوتی نشان میدهند. متاسفانه بسیاری از افراد استرسهای متعدد و مداوم را خارج از کنترل خود تجربه میکنند از جمله بحران هزینه زندگی، رویدادهای شدید آب و هوایی و خشونت خانگی. باقی ماندن در مرحله دوم (جنگ یا گریز) میتواند منجر به بروز استرس مزمن شود. استرس مزمن و کورتیزول بالا میتواند التهاب را افزایش دهد که به مغز و سایر اندامها آسیب میرساند. زمانی که در وضعیت مزمن جنگ یا گریز گرفتار شده اید نمیتوانید به شکلی واضح بیاندیشید و راحتتر از قبل حواس تان پرت میشود.
فعالیتهایی که باعث لذت موقت میشوند مانند خوردن غذاهای ناسالم استراتژیهای غیر مفیدی هستند که اثرات استرس را بر مغز و بدن مان کاهش نمیدهند. پیمایش در رسانههای اجتماعی نیز راه موثری برای تکمیل چرخه استرس نیست در واقع تاثیری عکس دارد و با افزایش پاسخ استرس همراه خواهد بود.
استرس و مغزدر مغز کورتیزول بالا مزمن میتواند هیپوکامپ را کوچک کند. این موضوع میتواند حافظه و ظرفیت فکر کردن و تمرکز فرد را مختل نماید. کورتیزول بالای مزمن هم چنین فعالیت در قشر جلوی مغز را کاهش میدهد، اما فعالیت در آمیگدال را افزایش خواهد داد. قشر جلوی مغز مسئول کنترل مرتبه بالاتر افکار، رفتارها و احساسات ما میباشد و هدفمند و منطقی است. آمیگدال در واکنشهای انعکاسی و احساسی نقش دارد. فعالیت بیشتر آمیگدال و فعالیت پایینتر قشر جلوی مغز توضیح میدهد که چرا زمانی که دچار استرس هستیم کمتر منطقی و بیشتر احساسی و واکنش پذیر هستیم. پنج نوع فعالیت وجود دارد که میتواند به مغز ما کمک کند چرخه استرس را تکمیل کند:
۱-ورزشهنگامی که ما ورزش میکنیم کورتیزول در کوتاه مدت افزایش پیدا میکند و به دنبال آن کاهش سالم کورتیزول و آدرنالین رخ میدهد. ورزش هم چنین باعث افزایش اندورفین و سروتونین میشود که باعث بهبود خلق و خو خواهد شد. اندورفینها باعث ایجاد احساس شادی میشود و دارای اثرات ضد التهابی است. هنگامی که ورزش میکنید جریان خون بیشتر به مغز و فعالیت بیشتر در قشر جلوی مغز وجود دارد. به همین دلیل است که اغلب پس از پیاده روی یا دویدن میتوانید واضحتر فکر کنید. ورزش میتواند راهی مفید برای تسکین احساس استرس باشد. ورزش همچنین میتواند حجم هیپوکامپ را افزایش دهد. این امر با پردازش بهتر حافظه کوتاه مدت و بلند مدت و هم چنین کاهش استرس، افسردگی و اضطراب مرتبط است.
۲-فعالیتهای شناختی؛ کاهش تفکر منفیتفکر بیش از حد منفی میتواند پاسخ استرس را تحریک کرده یا گسترش دهد. تحقیقاتی صورت گرفته در سال ۲۰۱۹ میلادی نشان داد که رابطه بین استرس و کورتیزول در افرادی که تفکر منفی بیش تری دارند قویتر است. فعالیت بیشتر آمیگدال و تفکر منطقی کمتر در هنگام استرس میتواند منجر به تفکر تحریف شده مانند تمرکز بر روی نکات منفی و تفکر سفت و سخت "سیاه و سفید" شود.
فعالیتهایی برای کاهش تفکر منفی و ترویج رویکرد واقع گرایانهتر میتواند پاسخ استرس را کاهش دهد. در محیطهای بالینی معمولا به این موضوع درمان رفتاری – شناختی میگویند. در خانه این کار میتواند از طریق یادداشت برداری یا نوشتن نگرانیها صورت گیرد. این کار بخشهای منطقی مغزمان را درگیر میسازد و به ما کمک میکند واقع بینانهتر فکر کنیم. یافتن شواهدی برای به چالش کشیدن افکار منفی برای مثال با افکاری، چون "من برای امتحان به خوبی آماده شده ام بنابراین میتوانم بهترین کار را انجام دهم" میتواند به تکمیل چرخه استرس کمک کند.
۳-خلاقیت؛ راهی برای خروج از مرحله جنگ یا گریزفعالیتهای خلاقانه میتواند هنر، صنایع دستی، باغبانی، آشپزی یا فعالیتهای دیگر مانند انجام پازل، شعبده بازی، موسیقی، تئاتر، رقصیدن یا صرفا جذب کار لذتبخش را شامل شود. چنین فعالیتهایی باعث افزایش فعالیت قشر جلوی مغز و افزایش جریان و تمرکز میشوند. چنین فعالیتیهایی سطح استرس بالای نورآدرنالین - آدرنالین مغز را کاهش میدهد. وقتی اینگونه متمرکز هستید مغز فقط اطلاعات مربوط به کار را پردازش میکند و اطلاعات غیر مرتبط از جمله استرس را نادیده میگیرد.
۴- اجتماعی شدن و ترشح هورمونهای احساس خوبصحبت با شخص دیگر، محبت فیزیکی با یک فرد (انسان) یا حیوان خانگی و خندیدن همگی میتوانند باعث افزایش ترشح هورمون اُکسی توسین شوند که یک پیام رسان شیمیایی در مغز است که پیوند اجتماعی را افزایش میدهد و باعث میشود ما احساس ارتباط و امنیت کنیم.
خندیدن هم چنین یک فعالیت اجتماعی است که بخشهایی از سیستم لیمبیک را فعال میکند بخشی از مغز که در واکنشهای احساسی و رفتاری نقش دارد و باعث افزایش اندورفین و سروتونین میشود و خلق و خوی ما را بهبود میبخشد.
۵-خود تسکین دهندگیتمرینات تنفسی و مدیتیشن سیستم عصبی پاراسمپاتیک را از طریق اعصاب واگ تحریک میکند که پاسخهای استرس ما را آرام میکند تا بتوانیم "تنظیم مجدد" را انجام کنیم و کورتیزول را کاهش میدهد. یک گریه خوب نیز میتواند با رهاسازی انرژی استرس و افزایش اکسی توسین و اندورفین کمک کننده باشد. اشکهای احساسی هم چنین کورتیزول و هورمون پرولاکتین را از بدن خارج میسازند. نتایج پژوهشهای پیشین نشان داده اند که کورتیزول و پرولاکتین با افسردگی، اضطراب و خصومت مرتبط است. چه تماشای فیلمی کمدی یا غمگین باشد چه ورزش کردن، روزنامه نگاری یا باغبانی یا تلاش برای حل کردن یک پازل یافتههای علمی نشان میدهند که چرا باید چرخه استرس را تکمیل کنید. انجام حداقل یک فعالیت مثبت در هر روز هم چنین میتواند سطح استرس اولیه ما را کاهش دهد و برای سلامت روان و تندرستی مفید خواهند بود. نکته مهم آن است که استرس مزمن و فرسودگی شغلی نیز میتواند نشان دهنده نیاز به تغییر از جمله تغیر محل کار باشد. با این وجود، همه شرایط استرس زا را نمیتوان به راحتی تغییر داد.